Maling pagmamahal

Noong una’y wala kundi paghanga,

taglay na talino sadyang namangha.

Walang maramdaman na anuman,

pagkat alam kong ‘di kailangan.



Namalas ko sa’yo taglay na kabaitan,

ramdam ko ang iyong kaibuturan.

Lahat sayo’y pawang kagandahan,

by Edrian Ibardaloza

walang puwang anumang kapintasan.



Sa paglipas ng panahon may biglang sumibol,

pitak sa aking puso’y pilit tumatambol.

Aking minalas agad na inalalayan.

ito ba ay normal sa aki’y masilayan?



Sumiksik sa aking isipan yaong katanungan,

Pilit inapuhap tamang kasagutan.

saan ko masusumpungan itong nararamdaman,

gayong alam kong mali sa simula pa lamang.



Pinilit kong ikubli ang aking pakiramdam,

subalit pag kaharap ka’y tila ba may alam.

Na kung anong bagay naglalaro sa isipan,

Hindi kaya ito’y pakiramdam ko lamang?



Huli ang panahon nang ako’y isilang,

alam kung mali na ikaw’y matagpuan.

Heto ngayon ikaw na ang kailangan,

mahirap pagkat may iba kang kanlungan.



Umasa ako at nagbulagbulagan,

tinangap ko anuman ang kasapitan.

Subalit bakit ganito aking nararamdaman?

Sa aking puso labis akong nasasaktan!



Pilit kong tinangap aking kalagayan.

pagkat ang makapiling ka’y kaligayahan.

Winaksi sa isipan yaong kamalian,

bagkos tinatama kahit kabuktutan.



Sana’y maunawaan ako’y umibig lamang,

mali man, dapat kong panindigan.

Pagkat alam kong meron kang pananagutan,

at ito ang masakit, na katotohanan.